رفتار رژیم با زندانیان سیاسی هر روز خشن تر و غیر انسانی تر می شود. مخالفان را در زندانها می کشند و شکنجه می کنند و حقوقشان را زیر پا میگذارند. این زندانیان مبارز یکی دوتا نیستند، ده تا بیست تا نیستند، صد تا دویست تا نیستند، تعدادشان نا معلوم پس نا محدود است. فریاد هست اما فریاد رسی نیست. کسی به داد آنها نمی رسد. ما سخن روز امروز را به رفتار رژیم با زندانیان سیاسی اختصاص داده‌ایم. نوشته زیر شرح رفتار زندانبانان جمهوری اسلامی با خانم صدیقه مالکی فرد همسر هاشم خواستار است که توسط خود ایشان تحریر شده است. نشان دهنده رفتار رژیم با مردی است که برای آزادی و مبارزه با استبداد و حکومت دینی و حقوق آموزگاران که خود رئیس سندیکای آنان است سالهاست تلاش می کند. اگر شرح زندگی او را دنبال کنید خواهید دید که چه بلا ها که بر سر این مرد نیاوردند، چه شکنجه ها که نکردند، چه زندانی ها که برایش نبریدند اما او همواره استوار بر جا مانده است:
آنارشیست و این صندق های رای
آنارشیست و این صندق های رای هیچ نخواهم گفت، تقریبا هیچ، اگر برایم پیامکی بفرستی، و بیایی دنبالم، دستم را به تو خواهم داد، تا
