جایگاه اسلام در فرهنگ و هویتِ ملیِ ایرانیان

ایران سرچشمه های بسیاری دارد که می تواند جای دین اسلام را که پیامبرش بچه باز است و به دختر بچه سه ساله ‌آویزان می شود و در سه سال بعد به او تجاوز می کند و امامش علی در یک نیم روز سر نهصد نفر را می برد و در سرتاسر عمرش هزاران نفر را از دم تیغ می گذراند و بدعت گذار دین و آیینی هستند هر دو اینها که در این هزار و چهارصد سال غیر از سربریدن و چشم در آوردن و پا بردین نکرده اند… بشود. بله ایران منابع بسیاری دارد که می تواند اسلام را به عنوان یک دین قصاصگر و ضد بشر و حتا ضد زندگی کنار بزند و از آنها بهره گیرد. مانی گری٬ مزکی گری بهایی گری و زرتشتیت میترا و زروانی گری و بیدینی و … همه ی اینها سرچشمه های ذلالی هستند که می توان به آنها تکیه کرد. به علاو خود اسلام را می توان ایرانیش کردو یعنی علی شمشسر کشش را و پیامبر بچه بازش را کنار زد محاکمه کرد و از سمومش تهی کرد. ما از همه ی اینها مهمتر شعر داریم مولوی داریم حافظ داریم٬ از همه ی اینها مهمتر خیام را داریم عبید زاکانی را داریم. ابن سینا را داریم. همه ی اینها از ترس اینکه شمشیر علی و شمشیر عمر گردنشان را بزند اسلام را در علانیه پوشش خود کرده بودند. تمامی اینها در لفافه گفته اند که اسلام دین خونآشامان است. همهشان گفته اند در دل هر مسلمان یک گرگ خونآشام خفته است. شما را بخدا کاری بکنید. ای خارج نشینها. ما منتظریم