خبردرگذشت فرنگیس حبیبی، بسیار ناراحت کننده بود. خبری که بیانگر این واقعیت تلخ بود که آزادیخواهان ایران، یکی دیگر از کوشندگان ایرانی که درجهت آزادی و بهزیستی مرم ایران در خارج از کشورفعالیت داشت را از دست داده است.
فرنگیس حبیبی در کتاب “جنگ با من از دور سخن گفته است”، که همزمان با چهلمین سالگرد انقلاب بهمن ١٣۵٧ و ده روز پیش از مرگش، انتشار پیدا کرد، می نویسد:
“من در نوزده سالگی، در سال ۱۹۶۶، به پاریس رسیدم. ویکتور هوگو به سهم خود در این سفر نقش داشت. پدرم به او ارج می‌گذاشت. وانگهی، فردای رسیدنم، برادر بزرگم که در فرانسه زندگی می‌کرد، مرا سوار بر موتورش کرد و برد به یک میدان در محله سیزدهم پاریس، جایی که ماریوس و کوزت به سر می‌بردند.”
زنده یاد فرنگیس حبیبی در آن کتاب به اتفاقات و رویدادهائی که سبب شدند تا او در فعالیتهای سیاسی ، علیه رژیم استبدادی محمدرضاشاه پهلوی شرکت نماید،اشاره کرده است.
در آن کتاب می نویسد: دو سال پس از ورودش به پاریس، « جنبش مه ۱۹۶۸» (جنبش دانشجوئی فرانسه) را از نزدیک دیده . آن جنبش سبب شد تا او در سن بیست و یک سالگی، فعالیتهای ضد حکومت شاه را آغاز کند. در همان رابطه است که به عضویت سازمان دانشجویان ایرانی در پاریس وابسته به تشکیلات «کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی ـ اتحادیه ملی» در می آید. …
پس از پیروزی انقلاب و سرنگونی رژیم شاه، او همچون هزاران ایرانی به شوق آزادی، به وطنش ایران برمی گردد. در آن رابطه می نویسد:
“طی هفته‌های آغازین انقلاب، من ایران را همچون یک صبح بهاری می‌دیدم، پرگل و جشن‌گونه، و پر از وعده. همه آستین‌ها بالا زده شده بود. هر صبح یک بغل روزنامه سانسور نشده چاپ می‌شد. ظهر، به سمت یک میتینگ در دانشگاه می‌شتافتیم. سپس موقع عصر، به نمایشگاهی که تا آن زمان ممنوع بود. شب‌ها هم کنسرت آهنگسازان متعهد. جشن تمام عیار بود.”…
و همچنین در آن کتاب در رابطه با متحقق شدن رژیم روحانیون شیعه ، رژیمی که بخاطر استقرار حاکمیت خود، گام به گام در جهت نابودی دست آوردها ی انقلاب و طرد نیروهای دگر اندیش از صحنه سیاسی ایران عمل کرد، یاد آور شده است.
“دوران پساانقلاب، با خود روزهای تشویش را به همراه داشت، روزهایی که خبردار می‌شدیم فلان دوست بازداشت شده، دیگری تیرباران شده، بسیاری دیگر راه فرار را در پیش گرفته بودند، برخی هم زیر شکنجه کم آوردند و به هواداران قدرت اسلامی تبدیل شدند.” …
و می نویسد، ادامه زندگی در نظام جمهوری اسلامی، رژیمی که ” …گفته شده بود که جنگ یک “نعمت الهی” است و به آن ادامه می‌دهیم حتی اگر سی سال طول بکشد”، چنان غیرقابل تحمل شده بود، که او و خانواده اش، همچون هزاران هزار ایرانی آزادیخواه و طرفدار نظام دمکراسی مجبور به جلای وطن می شود….
ما سوسیالیستهای مصدقی، درگذشت بانوی آزادیخواه فرنگیس حبیبی را به همسر محترم آن زنده یاد، مهندس رضا ناظر و فرزندانش و به خانواده های محترم عزادار حبیبی و ناظر، و همچنین به همه ی یاران سیاسی و دوستانش و دیگر ایرانیان آزادیخواه و طرفداران نظام دمکراسی، تسلیت می گوییم.
یادش گرامی یاد.
از سوی هیئت اجرایی ساز مان سوسیالیست های ایران ـ سوسیالیست های طرفدار راه مصدق
دکتر منصور بیات زاده
١ اسفند ۱۳۹۷ – ٢٠ فوریه ۲۰۱۹
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو
