حمله به دانشگاه لکه ننگی بر پیشانی ھر حکومتی است
پـس از کودتـای ننگین ٢٨ مـرداد ١٣٣٢، بـار اصلی مـبارزات مـلت ایران بـر دوش دانـشگاه و دانـشجویان بـود. دانـشگاه نـقطه ثـقل مـبارزات نـھضت ملی ایران مـحسوب میشـد. بـازار در دوران دولـت ملی دکتر مـصدق نـقش مھمی در مـبارزات مـلت ایران داشـت. چـندی پـس از کودتـا دوبـاره بـازار نسـبت بـھ کودتـا و دادگـاه دکتر مـصدق بـھ میدان آمـد. امـا نـھ تـنھا سـقف بـازار را روی سـر بـازاریان خـراب کردنـد کھ سـران سـازمـان بـازار را دسـتگیر و روانـھ تبعید کردنـد. در غیاب بـازار بـار اصلی مـبارزات بـر دوش دانـشجویان و دانـشگاه بـود. آذر ١٣٣٢ دانـشگاه بـپاخـاسـت. ھـر روز در صـحن دانشکدهھـای مـختلف اعـتصاب و اعـتراض بـود کھ شـوربـختانـھ ١۶ آذرمـاه ١٣٣٢، نـظامیان دولـت زاھـدی وارد دانشکده فنی شـده و صـحن دانشکده را گـلولـھبـاران کردنـد. چـند تـن از دانـشجویان را مجـروح و دردنـاکتـر اینکھ سـھ دانـشجوی این دانشکده را بـھ شـھادت رسـانـدنـد. این بـود کھ جـنبش دانـشجویی ایران بـا این سـھ قـطره خـون تکوین یافـت. در اینجـا بـاید ضـمن پـاسـداشـت جـنبش دانـشجویی در دھـھ ١٣٣٠، از جـنبش دانـشآمـوزی نیز بـھ نیکی یاد شـود. دانـشآمـوزان آن دھـھ در کنار جـنبش دانـشجویی تـوانسـتند چـراغ نـھضت ملی ایران را روشـن نـگاه دارنـد. تـا جـاییکھ اواخـر دھـھ ١٣٣٠ در چـندین نـوبـت دانـشآمـوزان را از مـدارس زنـدان و گـاه زنـدان میکردنـد. در مـخالـفت بـا سـرکوب دانـشآمـوزان، در اول بـھمن ١٣۴٠، دانـشگاه تھـران در اعـتراضی مـسالـمتآمیز بـھ خـروش آمـد. پـادشـاه وقـت کھ بـھھیچعـنوان اعـتراض و انـتقاد و بـھویژه اعـتراض دانـشگاه را تـاب نمیآورد، چـتربـازان و کامـانـدوھـای نیروھـای ویژه ھـوابـرد بـھ فـرمـانـدھی مـنوچھـر خسـروداد را بـھ دانـشگاه تھـران گسیل داد. دســتگاه ســرکوب وقــت نــھ تــنھا حــریم دانــشگاه را شکست کھ صــدھــا تــن از دانــشجویان را بــھ شــدت
مضروب و مجروح ساخت. ھـمانطـور کھ گـفتھ شـد دانـشگاه نـقطھثـقل جـنبشھـای اعـتراضی در ایران مـحسوب میشـد. خـط و خـطوط سیاسی را دانـشگاه تعیین میکرد. بـھھمین خـاطـر پـادشـاه وقـت و دسـتگاه سـرکوب بـرای ایجاد خـفقان و اخـتناق، سـرکوب دانـشگاه را در دسـتور کار خـود قـرار دادنـد. اسـتقلال و حـریم دانـشگاه کھ بـرای جـامـعھ عـزیز شـمرده میشـد، حـملھ بـھ دانـشگاه، پـس از سـرکوب خـونآلـود دسـتگاه در ١۶ آذر ١٣٣٢ قُـبحش ریختھ شـده بـود. اکنون در اول بـھمن ١٣۴٠، در اوج جـنبش دانـشجویی، دانـشگاه و دانـشجو نـزد حکومـت عـنصری خـصرنـاک بـرای کیان سـلطنت بـود کھ ھـمواره بـاید تحـدید و تھـدید میشـد. دانـشگاه نقطھـثقل جـنبشھـای اجـتماعی و سیاسی در دھـھ ١٣٣٠ و ١٣۴٠ بود کھ شاه با حملھ بھ دانشگاه در اول بھمن ١٣۴٠، امکان تغییر و تحول مسالمتآمیز را سلب کرد. در واقـع یکی از دلایل انـقلاب ایران شکستن حـرمـت دانـشگاه و دانـشجو بـود. امـا طـولی نکشید کھ پـس از انـقلاب، دسـتگاھی بـھ مـراتـب قـصابتـر بـر سـرکار آمـد کھ ابـتدا بـا انـقلاب فـرھنگی، قـساوت خـود را بـر پـھنھ دانـشگاه گسـترده کردنـد. آنـان بـا بسـتن دانـشگاهھـای ایران، امکان فـعالیت دانـشجویان را مسـدود کردنـد. امکان تـولید عـلم را مـتوقـف کردند. از ھمھ مھمتر با بستن دانشگاه، زمینھ را برای زندان و کشتار دانشجویان مھیا کردند. ھـمچنانکھ ١۶ آذر ١٣٣٢ و اول بـھمن ١٣۴٠ لکھ ننگی بـر پیشانی دسـتگاه سـلطنت پھـلوی بـود. ١٨ تیر ١٣٧٨ لکھ ننگی دیگر بـر پیشانی رژیم اسـلامی قـرار گـرفـت. آن زمـان کھ جـامـعھ نسـبت بـھ ظـلم حـاکمیت بـپاخـاسـتھ بـود. دانـشگاه مـھمترین رکن جـنبش ھـمگانی مـحسوب میشـد، امـا حـاکمیت وقـت بـرای سـرکوب جـامـعھ، مـانـند رژیم
پھـلوی، دانـشگاه را نـقطھ پیکان یورش خـود قـرار داد. بـا حـملھ بـھ کوی دانـشگاه و کشتھ، زخـمی و زنـدانی نـمودن دانشجویان، زمینھ خفقان و اختناق دیگری را در جامعھ ایجاد کردند. رژیم حـاکم پـس از جـنبش زن و زنـدگی و آزادی، بـارھـا بـھ دانـشگاهھـای سـراسـر ایران حـملھ کردنـد. دانـشجویان را مـورد ضـرب و شـتم قـرار دادنـد. از ھـمھ مـھمتر بـرخی از آنـان را مـاهھـا در زنـدان مـورد آزار و شکنجھ قـرار دادنـد. بـرخی دیگر را از ادامـھ تحصیل وادشـتند. نکتھ پـایانی اخـراج فـوج فـوج اسـاتید دانـشگاه اسـت کھ یادآورتـلخ انقلاب فرھنگی است. بـرای پـایان دادن بـھ سـرکوب دانـشگاه و دانـشگاھیان وتـوقـف اسـتبداد بیرحـم دینی، بنیاد یک حکومـت جـمھوری لاییک بر اساس حقوق بشر و دموکراسی توسط آحاد ملت ایران است.
نھاد راھبردی حزب جمھوریخواه سوسیال دموکرات و لائیک ایران (عضو جبھھ ملی ایران)
۶ بهمن ۱۴۰۲برابر با ۲۶ ژانویه ۲۰۲۴
