جهانگیر گلزار
ایران زخمیست، اما زنده می ماند: دفاع از وطن، نه به استبداد
جهانگیر گلزار
بهنام ایران، بهنام آزادی، به نام حق حاکمیت
ایران، این سرزمین کهن، این پارهی تن تاریخ، بار دیگر در آتش است. نه از درون فقط، که اینک از آسمان، بمب میبارد بر کودکان، بر شهرها، بر صنایع و زیر ساختها . اسرائیل، با نام جعلی «جنگ پیشگیرانه»، به خاک ما تاخته است. زنان و کودکان را کشته و می کشد ، زیرساختهای اقتصادی و صنعتی و نظامی ما را درهم می کوبد ، و نام این بربریت را “امنیت” گذاشته است. اما کدام قانون، کدام وجدان، کدام انسان آزاد چنین جنایتی را میپذیرد؟
چو ایران نباشد تن من مباد
بدین بوم و بر زنده یک تن مباد
این سخن فردوسیست؛ صدای جان و غیرت ما در طول قرنها. ایران خانهی ماست. نه خانهی یک حکومت، نه طعمهای برای اشغالگر، بلکه میراث میلیونها دل تپنده، امید مادران، خاک پدران، سرزمین فردوسی و خیام و مصدقهاست .
ما مخالف جمهوری اسلامی هستیم. ما در برابر ولایت مطلقه فقیه ایستادهایم. ما آزادی میخواهیم، حقوق برابر برای هر ایرانی با هر عقیده و مرام ، عدالت، و آیندهای روشن. اما هزار بار نه و ننگ به آنانی که در بیرون از وطن و به امید رسیدن به تاج و تحت ، ایران را با حکومت ولایت مطلقه فقیه یکی میپندارند، و تجاوز به خاک ما را “نجات” مینامند.
شنبه – ۱۴۰۴/۰۳/۳۱