بیست و هشت سال گذشت در شرایطی خود را برای تجدید عهد با “آنان که گفتند نه ” آماده میکنیم که انتشار نوار صوتی آیت الله منتظری موجی از واکنش ها را با خود به همراه داشته و برای اولین بار شخصیتهای مهم دستگاه زندان و شکنجه و اعدام رژیم جمهوری اسلامی خونخوار آشکارا از این جنایت هولناک ، که به حق در ردیف جنایات علیه بشریت جای گرفته، دفاع کرده و آن را در زمره “خدمات امام خمینی ” شان در بر پایی این رژیم سفاک و جانی قلمداد کرده اند . این اعتراف رسمی به ارتکاب جنایتی که گمان میکردند میتوان آن را در خاوران به خاک فراموشی و انکار سپرد، تمامی کسانی را که در این رژیم دارای مقام و مسئولیت بودند و هستند وادار میکند که در برابر این فاجعه خونین جایگاه و مسئولیت خویش را روشن کنند : کجا ایستاده‌اند ؟ در کنار قربانیان و حقیقت یا در کنار جلادان و “دوران نور امام خمینی”؟ آنچه مسلم است اینست که با این اعترافات جانشین ولی فقیه دیگر حاشا نمیتوان کرد. برای ما اما سکوت کر کننده خاوران پرده انکار را نه امروز که از بیست و هشت سال پیش دریده است. آزادیخواهان ایرانی و مدافعان حقوق و کرامت انسانی منتظر نمانده بودند که این یا آن “مقام و آیت الله ” در اینباره نظر دهند و نه از” منافع و آینده” این یا آن “دین و ایدئولوژی “، بلکه از جایگاه حق و حقیقت و در دفاع از شجاعت و پاکباختگی آن عزیزانی که در تابستان خونین ۶۷ ، و در متن دهه خونین شصت، ایستاده به خاک افتادند هر ساله با گرامیداشت یاد آنان با فراموش شدن آن جنایت ها جنگیدند و گفتند : نه بخشودنی است و نه فراموش شدنی !
انجمن دفاع از زندانیان سیاسی و عقیدتی درایران ـ پاریس مانند هرسال مراسم یادمان این جان باختگان را برگزار کرده.
