– نامه ای در حمایت از معلمان
– دانشجویان دانشگاه آزاد مهاباد به حذف رشته پرستاری اعتراض نمودند
– منتفی شدن طرح تربیت پرستار بیمارستانی بدنبال اعتراض پرستاران ودانشجویان رشته پستاری دانشگاه ها!
– اعتراض دانشجویان دانشگاه فرهنگیان پردیس ارومیه نسبت به وضعیت اسفناک بهداشتی خوابگاه وغذای سلف سرویس!
– گزارش خبرنگار پیام سندیکا ازتاور کرین
– افزایش 18 درصدی مرگ و میر ناشی از حوادث کار در مازندران
– پنجمین سال پایمال شدن حقوق کارگران مهاجردرقطر!
نامه ای در حمایت از معلمان
صحبت از رویارویی با یک سکوت است، سکوتی دائمی و بزک شده، در هم تنیده با نظم موجود، سکوتی تجسم یافته با انواع فیگورهای سیاسی و نظری. تنهایی این روزها گویا بهترین واژه برای توصیف وضعیت “معلمان ایرانی” است. این تنهایی، تنهایی‌ای چند‌بعدی و تک‌افتادگی‌ای ساختارمند به نظر می‌رسد. تنهایی‌ای پر از سکوت و در عین حال سرشار از سخن است. تنهایی‌ای نظری و عینی، تک‌افتادگی‌ای سیاسی و اجتماعی،که خبر از خلاف‌آمد عادت بودن می‌دهد. خبر از صداهای دیگر می‌دهد، که اگر شنیده شوند واجد عنصری ضد‌تنهایی است، واجد ندایی رهایی بخش.
روزهای سخت معلمان در ایران، محصول فشار ناشی از تنهایی حاصله از هجوم بی‌محلی و انفعال سیاسی،فرهنگی و اجتماعی نسبت به قشری است که می خواهد پیشرو باشد. معلمان ایرانی توانسته اند این روزها تا حدودی در نقش کمیاب زمانه ظاهر شوند، نقطه ای برای پیوند جهان روشنفکری و امکانات تفکر عمیق و جهان فرودستان شوند؛ حلقه‌ی مفقوده طلایی و پر‌ارزش برای پیوند زدن جهان فرودستان فاقد زبان و تفکر نظری به جهان روشنفکران فاقد بینش عملی نسبت به موقعیت فرودستان. موقعیت ویژه‌ی معلمان در ایران خلا همیشگی و نقطه‌ی حسرت‌برانگیز دائمی بسیاری از فعالین اجتماعی و متفکرین ضد‌نظام سرمایه‌داری در نقاط دیگر جهان بوده است. وضعیت دوگانه‌ی آنها از این حیث قابل توضیح است که قشری فرا‌روی نام‌گذاری های اجتماعی و قشربندی‌های مرسوم و معمول در جوامع سرمایه‌داری هستند. آنها در ایران هم واجد نوعی سرمایه ی فرهنگی حاصل از موقعیت ویژه شغلیشان هستند و هم نسبتی نزدیک با طبقه فرودست یا همان چوب لای چرخ و دم خروسِ بازی‌ها و سامانه‌های تو‌در‌توی بازار آزاد و جهان اجتماعی و فرهنگی حل‌شده در کاپیتالیسم جهان‌گستر دارند. از این جهت آنها باید تنها باشند. کسی نباید سراغ ان‌ها را می‌گرفت. معاملات جهان اجتماعی به هم می‌ریخت اگر صدای آنها شنیده می‌شد. گفتارهای مشروع سیاست چه از نوع حکومتی و چه از نوع اعتراضی این روزها عقلانیت سیاسی‌ای را پیشه‌ی خود ساخته‌اند که واجد سکوت معنی‌داری درباره معلمان است. وضعیت معلمان در دسته ی محاسبات هزینه فایده ی گروههای سیاسی نمی‌گنجد. آنها بخشی هستند که دیده نمی‌شوند و از این جهت بخشی هم هستند که می‌توانند بهتر ببینند.
در‌حالی که پس از توافق جهانی بر سر مسئله هسته‌ای ائتلافی جهان-وطنی برای زمینه سازی و پیشبردِ گسترش نئولیبرالیسم جهانی شکل کرفته است. در حالی که شرکت‌های فراملیتی سرمایه‌داری مدام پیغام می‌دهند که فضای کسب و کار (بخوانید بهره‌کشی) را فراهم سازید، صدای معلمان ایرانی همان صدای خش‌دار فریادگر برهم‌زننده ی این ائتلاف پنهان در جهان اجتماعی، کسب و کار همه را دارد به هم می زند. تشکل، اصناف، اتحادیه، کنش بیرون از صندوق، تجمع، حضور در خیابان، این ها ورای هر گونه گفتار یا مطالبه و کنش سیاسی فی نفسه خطرناک هستند. فی نفسه پیام دارند. موقعیت آنها از این حیث خطرزاست که این تلاش روشن بینانه ی عملی ، صدای حق طلبی صنفی معلمان اگر شنیده شود و حمایت شود، صداهای دیگر فرودستان هم ناگزیر بیشتر شنیده می شود.
از این رو حمایت جدی از این موقعیت و وضعیت خاص مولد وضعیتی عمومی تر خواهد بود که ویژگی آن جان کرفتن فعالیت های صنفی دیگر گروههای شغلی تحت فشار خواهد بود. آنچه در این شرایط به نظر حیاتی می آید ضمن محکومیت صریح برخوردهای امنیتی با فعالین کانون صنفی معلمان از جمله محمود بهشتی، رسول بداقی، اسماعیل عبدی، علی اکبر باغانی و دیگران که در زندان و یا تحت فشار شدید امنیتی هستند دعوتی ویژه از روشنفکران عرصه علوم اجتماعی و سیاسی، فعالین سیاسی، اجتماعی و مدنی برای حرف زدن از معلمان است. این روزها معلمان بیش از هر زمان دیگری نیازمند حمایت نظری و عملی فعالین عرصه علم و عمل جامعه هستند. پیش از همه شروع این حمایت با شکستن سکوت تمام گستر فعالین اجتماعی اتفاق خواهد افتاد. فارغ از مشی ها و رویکردهای گوناگون مداخله ی فی الفور انسانی کسانی که دغدغه فرودستان را در هر عرصه، طبقه، جایگاه، مقام سیاسی و اجتماعی دارند باید گفت در این زمینه ضروری به نظر می رسد.
شهاب تقی پور
برگرفته ازسایت حقوق معلم وکارگر
دانشجویان دانشگاه آزاد مهاباد به حذف رشته پرستاری اعتراض نمودند
دانشجویان دانشکده پرستاری دانشگاه آزاد مهاباد به حذف رشته پرستاری در این دانشکده اعتراض نمودند.
به گزارش11آذرکُردپا، دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه آزاد به حذف رشته پرستاری در این دانشگاه اعتراض نموده و طی نامه ای از مقامات مربوطه خواستند که در مقابل این مسأله سکوت ننمایند.
اعتراض دانشجویان این دانشگاه پس از آن روی داد که وزارت بهداشت طی نامه ای اعلام نمود که دانشجویان این رشته باید در بیمارستانهای دولتی و خصوصی این شهر آموزش ببینند.
این دانشجویان اعلام نمودند که دولت در تلاش است تا در نیمه سال تحصیلی جاری، این تصمیم را عملی نماید و این تصمیم روز چهارشنبه ٢٠ آبانماه ١٣٩۴ خورشیدی گرفته شده است.
دانشجویان این رشته می گویند که وزارت بهداشت با این تصمیم می خواهد کمبود کادر خود را از به این شیوه غیر اصولی جبران نماید که این امر در آینده تهدیدی علیه سلامت جامعه خواهد بود.
این تصمیم وزارت بهداشت در حالیست که مسئولین این وزارتخانه می گویند که تنها در سه سال گذشته، ٢١ هزار دانشجوی رشته پرستاری در ایران تحصیلات خود را به پایان رسانده اند و مشکل آنان نه آموزش کادر درمانی، بلکه اشتغال و استخدام است.
منتفی شدن طرح تربیت پرستار بیمارستانی بدنبال اعتراض پرستاران ودانشجویان رشته پستاری دانشگاه ها!
مدیر گروه پرستاری دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، از منتفی شدن طرح تربیت پرستار بیمارستانی خبر داد.
به گزارش 11آذرمهر به نقل از سازمان نظام پرستاری، دکتر اصغر دالوندی، به جزئیات نشست روز گذشته معاون آموزشی وزارت بهداشت با مدیران و نمایندگان پرستاری اشاره کرد و افزود: در ابتدای این جلسه، دورنمایی از وضعیت پرستاری در دنیا و ایران تشریح شد.
وی گفت: مدل های مختلف نسبت پرستار به تخت بیمارستانی، پزشک و جمعیت، در این جلسه ارائه شد و در نهایت آمارهایی از نیاز کشور به پرستار ارائه گردید.
دالوندی افزود: در این نشست عنوان شد که چیزی در حدود ۸۰ هزار تا ۲۰۰ هزار پرستار نیاز داریم که از نظر علمی، درست به نظر می رسد.
عضو شورای عالی نظام پرستاری در ادامه به موضوع نشست روز گذشته که در ارتباط با طرح تربیت پرستاری بیمارستانی بود، اشاره کرد و گفت: سپردن امور تربیت پرستار به بیمارستان های بخش خصوصی تقریبا منتفی شد. ضمن اینکه پذیرش دانشجوی پرستاری تنها از طریق کنکور سراسری و دانشکده های پرستاری امکان پذیر است.
وی همچنین از آموزش پرستار در بیمارستان ها بر اساس استانداردهای بورد پرستاری خبر داد و افزود: در صورتی که بیمارستان ها اعلام آمادگی کنند، دانشکده های پرستاری این امکان را در اختیار بیمارستان ها قرار می دهند.
اعتراض دانشجویان دانشگاه فرهنگیان پردیس ارومیه نسبت به وضعیت اسفناک بهداشتی خوابگاه وغذای سلف سرویس!
دانشگاه فرهنگیان پردیس ارومیه اوضاع بسیار اسفناکی دارد به طوری که نه حمام های قابل استفاده ای دارد و نه اتاق های تمیزی برای دانشجویان چرا که حیواناتی از قبیل موش در خوابگاه دانشجویان رژه می روند همچنین دانشجویان به وضعیت بد غذاهای دانشگاه اعتراض دارند چرا که در آن حشراتی از جمله کرم وجود دارد به همین خاطر در عملی اعتراضی ظرف های غذایشان را روی زمین گذاشتند.
به گزارش 11آذرجوان،دانشگاه فرهنگیان پردیس ارومیه اوضاع بسیار اسفناکی دارد به طوری که نه حمام های قابل استفاده ای دارد و نه اتاق های تمیزی برای دانشجویان و حیواناتی از قبیل موش در خوابگاه دانشجویان رژه می روند همچنین دانشجویان به وضعیت بد غذاهای دانشگاه اعتراض دارند چرا که در آن حشراتی از جمله کرم وجود دارد به همین خاطر در عملی اعتراضی ظرف های غذایشان را روی زمین گذاشتند.
گزارش خبرنگار پیام سندیکا ازتاور کرین
تاور کرین یا همان جرثقیل های هوایی در ماه گذشته با سقوط های پی در پی در پروژه های ساختمانی و کشته شدن رانندگان زحمتکشش به خبر اول پروژه های ساختمانی تبدیل شد. عدم رعایت ایمنی و سودجویی کارفرمایان و در پروژههای ساختمانی به مشکلی حل ناشدنی برای زحمتکشان این عرصه تبدیل شده است.
کم کردن از ایمنی در پروژه ها در جهت صرفه جویی در هزینه ها چه در پروژههای ساختمانی و چه صنعتی به اصلی ترین مشکل کارگران بعد از معوق ماندن دستمزدها تا شش ماه و یکسال بدل گردیده است. در حال حاضر این جرثقیل های هوایی با عمری بیش از ۴۵ سال هنوز هم مورد استفاده می باشند . جرثقیل های هوایی در پروژه های ساختمانی و صنعتی و در بارانداز اسلکه ها مورد استفاده قرار می گیرند. کارفرمایان سود جو با بیمه نمودن جرثقیل ها ی هوایی با مبلغی بیش از ۸۰۰ میلیون و بیمه حوادث نمودن رانندگان این جرثقیل ها با بیش از ۱۰۰میلیون در حقیقت پول خون رانندگان این جرثقیل ها را می دهند. بیشتر حوادث این جرثقیل ها در موقع چرخش و با بریده شدن پیچ های ثابت کننده به تنه جرثقیل رخ می دهد و راننده بینوا هم هیچ امکان فرار و یا ایمنی را در ۲۰۰ متری از زمین ندارد. مرکز استاندارد و وزارت کار هر دو این جرثقیل ها را از رده خارج دانسته ولی هیچ اقدامی برای متوقف نمودن کاراین جرثقیل ها نمی کنند.
افزایش 18 درصدی مرگ و میر ناشی از حوادث کار در مازندران
مدیرکل پزشکی قانونی مازندران از افزایش 18 درصدی مرگ و میر ناشی از حوادث کار در استان خبرداد.
به گزارش11آذرایسنا، علی عباسی اظهار کرد: مرگ و میر ناشی از حوادث کار در هفت ماهه امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل 18 درصد افزایش یافت و از 49 نفر در هفت ماهه سال گذشته به 58 نفر(همگی مرد) در سال جاری رسیده است.
وی با بیان اینکه از این تعداد 79درصد متاهل و مابقی مجرد هستند، افزود: بر اساس آمارهای موجود سقوط از بلندی با 50 درصد فوتی رتبه اول مرگ‌های ناشی از حوادث کار را به خود اختصاص می‌دهد، همچنین برق گرفتگی با 45 درصد فوتی در رتبه بعدی مرگ بر اثر حوادث کار قرار دارد.
مدیرکل پزشکی قانونی مازندران افزود: در هفت ماهه امسال بیشترین مرگ‌های ناشی از حوادث کار با 14 مورد در شهریورماه و کمترین آن با 3 مورد در اردیبهشت ماه ثبت شده است.
عباسی با بیان اینکه 55 نفر از کشته شدگان ایرانی و مابقی کارگران مهاجرافغان هستند، افزود: 59 درصد از فوت‌شدگان دارای سن 21 الی 40 سال بودند.
این مسئول تصریح کرد: طی این مدت شهرستان‌های ساری، آمل و بابل هر کدام با 9 فوتی بیشترین و شهرستان‌های چالوس، رامسر و بهشهر هر کدام با یک فوتی کمترین موارد مرگ بر اثر حوادث کار را داشتند.
پنجمین سال پایمال شدن حقوق کارگران مهاجردرقطر!
اخباروگزارشات کارگری-11آذر1394:سازمان عفوبین الملل طی اطلاعیه ای بتاریخ 1دسامبر،بمناسبت 2دسامبر2015پنجمین سالگرد واگذاری میزبانی جام جهانی 2022 به قطر نسبت به پایمال شدن حقوق کارگران مهاجری که در پروژه ساخت استادیوم های ورزشی ودیگرتاسیسات مشغول به کار هستند،ابرازنگرانی کرد.
براساس این اطلاعیه،تعداد زیادی از کارگران این پروژه ها از سال 2010 تاکنون جان خود را از دست داده‌اند و ممکن است که تعداد کشته شدگان به 1200 نفر نیز رسیده باشد.
18ماه ازانتشار گزارش شرکت “دی ال ای پایپر” در این باره میگذردوبسیاری از توصیه‌هایی که در آن گزارش مطرح شده موردپیگیری قرارنگرفته اند و اقدامات ناچیزی برای جلوگیری از پایمال شدن حقوق کارگران مهاجر در قطر انجام شده است.
کوتاهی دولت قطر دراین باره از نمونه‌های فجایع حقوق بشری است. فدراسیون جهانی فوتبال(فیفا)نیزدربی توجهی نسبت به پایمال شدن حقوق کارگران مهاجردرقطرموردانتقاد قرارگرفته است.
تعداد کارگران مهاجری که در قطر کار می‌کنند نزدیک یک و نیم میلیون نفرند که اکثرا از کشورهای نپال و هند هستند.
قراربر بررسی شرایط کارگران مهاجر در قطرتوسط400نفرتاپایان سال 2015 بود که عملی نشده است.
دراین اطلاعیه ازجمله آمده است،کارفرمایان حقوق کارگران مهاجر را با تاخیرپرداخت می کنند واسکان،بهداشت ودیگرخدمات اولیه مناسب رادراختیارشان قرارنمی دهند وکارگران ناراضی تهدید به اخراج می شوند.
درپایان سازمان عفوبین الملل ازانتشارگزارشی مبسوط درسه ماهه اول سال2016درباره پایمال شدن حقوق کارگران مهاجردرقطروهمچنین شرکت های طرف قراردادشان خبرداده است.
متن اصلی گزارش بزبان فرانسه:
یازدهم آذرماه1394
