صدای اعتراضمان را نسبت به شلاق زدن17 کارگرمعترض معدن طلای آقدره رساتر کنیم
– شلاق زدن بر بدن کارگران معترض بیانگر خشم سرمایه داران از بن بست های این نظام است
– پیام تشکلهای مستقل کارگری ایران به یکصدوپنجمین اجلاس سازمان بین جهانی کار(ILO)
– تجمع کارگران بیکارکارخانه پارسیلون دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه مقابل استانداری لرستان!
– دومین روز تجمع اعتراضی کارگران پیمانکاری پالایشگاه پترو پارس فاز 19 عسلویه!
– تجمع کارگران شهرداری مهدی‌شهردراعتراض به عدم پرداخت4ماه حقوق مقابل فرمانداری!
– اعتصاب رانندگان و کامیونداران حمل خاک در آباده
-120 کارگر کارخانه فولاد قزوین اخراج شدند
– اخراج 54کارگرکارخانه فولاد آرمان شفق
– عدم پرداخت3ماه حقوق کارگران پیمانکاری ستاره خلیج فارس!
نگرانی این کارگران از نداشتن امنیت شغلی!
– در خواست کارگران عسلویه برای نظارت بر کیفیت غذای روزانه
– تجمعات اعتراضی اهالی روستای هلیله و بندرگاه بخاطر قطع آب وبستن جاده!
– خودکشی کارگر خباز در کرمانشاه!
– خودسوزى کارگرشهرداری شادگان در اعتراض به عدم پرداخت6ماه حقوقش!
– تصادف مرگبار سرویس کارگران کارخانه سایپا با تریلی
-700پناهجو طی هفته گذشته در آبهای لیبی غرق شدند
شلاق زدن بر بدن کارگران معترض بیانگر خشم سرمایه داران از بن بست های این نظام است
17نفر از کارگران معدن طلای اق دره که حق و حقوق خود را از کارفر مای معدن مطالبه کرده بودند به شلاق محکوم شده و حکم شلاق در باره آنان اجرا شد.
این اولین بار در تاریخ نیست که کارگران و زحمتکشان در ایران برای احقاق حقوق خود به شلاق، که یکی از وحشیانه ترین مجازات های ضد انسانی است، محکوم می شوند. کارگران و زحمتکشانی که در سخت ترین شرائط برای گذران زندگی خود و خانواده هایشان کار میکنند، جسمشان، در آلوده ترین شرایط کاری به سرعت فرسوده می شود و محیط زندگی خود و خانواده هایشان به دلیل عدم رعایت موارد زیست محیطی درخطر جدی است. (در این کارخانه جهت استحصال و فرآوری طلا روزانه 4 تن سیانور ، 6 تن انواع مواد سمی دیگر روانه منطقه و طبیعت تکاب می شود)
آنان بارها به شیوه های مختلف اعتراض خود را به شرایط غیرانسانی که در آن به تناوب کار می کنند و بیکار می شوند ابراز داشته اند. از تحصن و تجمع و اعتصاب گرفته تا نوشتن و ارسال نامه به مقامات مسوول.
این کارگران به چه چیزهایی اعتراض داشته اند؟
آنان به حقوق نگرفته، اخراج های بی دلیل، نداشتن بیمه بیکاری، استحصال بیش از حد، غیرقانونی و غیر اصولی معدن و همچنین آلودگی شدید محیط زیستشان بارها و بارها اعتراض کرده اند.
اما گوش شنوای مسوولان فقط برای صاحبان سرمایه باز است و پیگیرانه شکایت صاحبان معدن را پیگیری می کنند تا مبادا اندکی از سود سرشارشان کاسته شود. اما چشم و گوش آنان بر جنایتی که هر روزه بر این کارگران و خانواده هایشان می شود، همیشه بسته بوده است.
معادن طلائی که سود های سرشاری نصیب دولت و صاحبان معدن میکند، گویا برای اطفای حرص سیری ناپذیر این سرمایه داران کافی نیست، بلکه باید حتی دستمزد بخور و نمیر کارگران را هم دزدید تا بر آز سیری ناپذیر خو د مرهم بگذارند و از خشم به بن بست رسیدن همه برنامه های خود و افشای شیوه های غیرانسانی سودجویی شان، کارگران را به شلاق ببندند تا شاید راه استثمار و بهره کشی را بازتر کنند.
غافل از آنکه این اعمال نشان از به آخر رسیدن خط ستم و استثمار است
کانون مدافعان حقوق کارگر
خرداد 1395
پیام تشکلهای مستقل کارگری ایران به یکصدوپنجمین اجلاس سازمان بین جهانی کار(ILO)
ابتدا لازم است از ITUC به خاطر معرفی آقایان محمد جراحی، جعفر عظیم زاده و بهنام ابراهیم زاده (کارگران زندانی) به عنوان نمایندگانی از تشکلهای مستقل کارگران ایران در یکصد و پنجمین اجلاس سازمان جهانی کار تشکر کنیم.
متاسفانه حضور آنان در اجلاس ممکن نیست، زیرا جعفر عظیم زاده از آبان 1394 برای گذراندن محکومیت 6 سال در زندان اوین زندانی است و از روز دهم اردیبهشت 1395 به همراه اسماعیل عبدی از فعالان معلمان ایران با خواست حذف اتهامات امنیتی از پرونده های فعالان صنفی،در حال اعتصاب غذا می باشد. محمد جراحی نیز به 5 سال زندان محکوم شده و درحالی که به بیماری سرطان تیروئید مبتلاست و با تأیید پزشکان باید بیرون از زندان به مداوای خود ادامه دهد، از سال 1390 بدون برخورداری از هیچ گونه مرخصی در زندان تبریز به سر می برد. بهنام ابراهیم زاده نیز در آخرین سال از حبس 5 ساله اش، مجددا به 9 سال حبس محکوم شده است.
پیام خود را با این پرسش آغاز می کنیم که:
چرا با وجود اعتراض طولانی مدت تشکلهای مستقل کارگران ایران، همچنان کسانی به عنوان نمایندگان کارگری از جانب نهادهایی مانند خانه کارگر، شورای عالی نمایندگان کارگری، کانون عالی انجمنهای صنفی و شورای اسلامی کار در اجلاس های سازمان جهانی کار شرکت می کنند که نه تنها منتخب کارگران ایران نبوده بلکه از اعضای تشکلهای دولتی کارگری هستند که در سرکوب و به انحراف کشاندن مبارزات کارگران ایران دخالت آشکار و مستقیم دارند؟ از این جهت کارگران ایران و نهادهای مستقل کارگری آنان را نه تنها به عنوان نماینده نمی شناسند بلکه بر طبق ماده 2 اساس نامه سازمان جهانی کار که بر مستقل بودن نهادهای کارگری تاکید دارد، خواهان اخراج آنان از آن اجلاس و خاتمه سیاست های مماشات گرانه با این نمایندگان دروغین کارگران ایران هستند.
در سال گذشته وضعیت کارگران در ایران نه تنها هیچ گونه بهبودی نیافته، بلکه محدودیت ها برای تشکلهای مستقل کارگری و فعالیتهای آنان بیشتر شده است. درحالی که همه نهادهای دولتی که با نام نهادهای کارگری فعالیت آزادانه دارند، غیر از همکاری با ارگانهای امنیتی و حراستی و معرفی فعالین کارگری به ارگانهای مذکور، همکاری و شرکت مستقیم در سرکوب اعتراضات کارگری، به راه انداختن راهپیمائیهای نمایشی به نام کارگر در حمایت از جناحهای در قدرت، تبلیغات و نمایشات فاشیستی علیه کارگران مهاجر افغانستانی به خصوص در روز جهانی کارگر، تبانی با نمایندگان کارفرمایان و دولت در شورای عالی کار در تحمیل حداقل دستمزد چهار الی پنج برابر زیر خط فقر به کارگران ایران، چیزی در سوابق خود ندارند.
دولت ایران نیزبه رغم امضاء مقاوله نامه های سازمان جهانی کار که الزام به اجازه ایجاد تشکلهای کارگری مستقل و غیر وابسته به دولت را درخود دارند، اما همچنان تشکلهای مستقل کارگری را به شدت تمام مورد سرکوب قرار می دهد. تنها در مدت یکسال گذشته دهها مورد از بازداشت، محاکمه و زندانی شدن فعالین کارگری ثبت شده است.. اتهامات اغلب این فعالان کارگری و صنفی اقدام علیه امینت ملی یا تبلیغ علیه نظام اعلام می شود در حالی که جرم آنها تنها دفاع از حقوق کارگران است. بسیاری از این دستگیرشدگان با بدرفتاری ها و فشارهای زندان و خشونتهای شدید مواجه اند . سال گذشته شاهرخ زمانی، از اعضای هیات موسس سندیکای نقاشان ساختمانی و عضوشورای نمایندگان کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل های مستقل در زندان گوهردشت به دلایل نامعلوم فوت کرد. محمود صالحی از اعضای سندیکای کارگران خباز سنندج و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای مستقل کارگری به دلیل عدم رسیدگی درمانی و پزشکی و ممانعت از دریافت داروهای ضروری، کلیه های خود را از دست داده و اکنون مجبور به دیالیز است. وی با وثیقه آزاد شده است.
از موارد دیگر سرکوب کارگران ایران می توان به موارد زیر اشاره کرد:
بازداشت و صدور حکم 6 سال حبس برای جعفر عظیم زاده، صدور حکم 3 سال و نیم حبس برای جمیل محمدی و بازداشت شاهپور احسانی راد (هر سه نفر از اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران هستند)،بازداشت ابراهیم مددی، صدور حکم 5 سال حبس برای داوود رضوی، صدور یک سال زندان مجدد برای رضا شهابی (از اعضاء هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه)، بازداشت و صدور حکم 9 سال حبس برای محمود صالحی از اعضای سندیکای کارگران خباز سنندج و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای مستقل کارگری، بازداشت و آزادی موقت علی نجاتی عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران نیشگر هفت تپه با قرار وثیقه، بازداشت و آزادی موقت با قید وثیقه واله زمانی از اعضای سندیکای نقاشان البرز، بازداشت جلیل محمدی فعال کارگری در روز 17 اسفند 1394، بازداشت لطف اله احمدی، نادر رضا قلی و حسین حسن آبادی در مراسم روز جهانی کارگر امسال در سنندج، بازداشت حسین آذرگشسب معلم و عضو جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان و سید رسول طالب زاده و ناصر محرم زاده از اعضای سندیکای رانندگان شرکت واحد در مراسم روز جهانی کارگر امسال در تهران.
احضار سید جلال حسینی، سید انور معطر فعالین کارگری، رحمان کاردار، حسین مرادی و عباس اندریانی از اعضاء کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، منصورکریمی، خلیل کریمی، شیث امانی، طیب چتانی، مظفر صالحی نیا از اعضاء اتحادیه آزاد کارگران ایران در آستانه روز جهانی کارگر 1395.
در کنار این فشارهای مضاعف برای کارگران و تشکل های مستقل کارگری، نهادهای دولتی و حکومتی تلاش می کنند تا تشکلهای گوش به فرمانشان را بر کارگران تحمیل کنند، تشکل هایی که بدون رای کارگران و بدون ساز و کارهای انتخابی مستقل، به وجود آمده اند و برخی از آنها تنها بر روی کاغذ وجود دارند؛ تا بتوانند در سطح بین المللی و در اجلاسهای سازمان جهانی کار مشروعیت به دست آورند. به عنوان مثال در حالی که فضای کارخانه های خودروسازی همچون سالهای قبل پلیسی و نظامی است و بسیاری از مدیران این واحدهای تولیدی از اعضای ارگانهای نظامی هستند، خبر تاسیس اتحادیه کارگران خودرو سازیها از جانب رسانههای دولتی منتشر می شود. بسیاری از این اتحادیه های غیر واقعی، تحت پوشش و زیرمجموعه خانه کارگر محسوب می شوند مانند اتحادیه زنان کارگر که بخشِ زنان خانه کارگر است و …
حداقل حقوق اعلام شده برای کارگران در سال گذشته، کمتر از 4 برابر زیر خط فقر ِ اعلام شده از طرف خود نهادهای حکومتی(1000 دلار) است. تحمیل افزایش 14 درصدی دستمزدها به بهانه کمبود نقدینگی و جلوگیری از افزایش تورم عنوان می شود، اما هم زمان حقوق مدیران دولتی به میزان 50درصد افزایش می یابد در حالی که دریافتی این مدیران ده ها برابر کارگران است. این نابرابری ها باعث افزایش و گسترش فقر و سیه روزی کارگران و خانواده هایشان است. این فشارهای اقتصادی سبب افزایش بیش از حد کودکان کار در ایران شده است. به گزارش منابع مستقل بیش از 7 میلیون کودک کار با کمترین دستمزدها در ایران مشغول به کار هستند.
حقوق های معوقه همچنان به روال عادی در واحدهای تولیدی و صنعتی ایران تبدیل شده است. دستمزد وحقوق صدها هزار کارگر با تاخیرهای چند ماهه و یا حتا چند ساله روبرو است. از این جهت این کارگران وخانواده هایشان تحت فشارهای سنگین بوده و در صورت مطالبه حقوق خود پس از چند ماه با خطر دستگیری، زندان واخراج مواجه اند. لیست زیر بخشی از نحوه مقابله با کارگران معترض در ایران است:
به گلوله بستن کارگران معترض بیکار روستای شهروئی بهبهان و زخمی شدن دو نفر و کشته شدن یک نفر به نام مرتضی فرج نیا در روز 24 آبان 1394. بازداشت ده نفر از کارگران فازهای 22،23 و 24 عسلویه در روز 22 دی 1394 که با دادن تعهد آزاد شدند. بازداشت دوازده نفر از کارگران سیمان دورود در روز 27 دی 1394. بازداشت بیست وهشت نفر از کارگران اخراجی مس خاتون آباد در روز 6 بهمن 1394. بازداشت ده نفر از کارگران مجتمع مس میدوک در شهربابک استان کرمان در روز 15 فروردین 1395. محاکمات مکرر نه کارگر سنگ معدن بافق در سال 1394 و 1395. لازم به ذکر است که همه کارگران بازداشت شده موقتا با سپردن وثیقه تا زمان محاکمه و صدور حکم آزاد می باشند.آخرین مورد این برخوردها نیز اجرای حکم شلاق و جزای نقدی برای 17 نفر از کارگران معدن طلای آقدره است .
انواع تبعیض های آشکار و پنهان برای زنان کارگر، کارگران مهاجر و اقلیت های قومی و ملی و مذهبی به شدت در جریان است. نهادهای دست ساز دولتی که خود را نماینده کارگران ایران جا می زنند از سردمداران تقویت افکار فاشیستی علیه این اقلیت ها، به خصوص کارگران مهاجر افغانستانی در ایران هستند. این کارگران دستمزدهایی بسیار پایین تر از حداقل حقوق اعلام شده را دریافت می کنند و از هیچ گونه حمایت های قانونی برخوردار نیستند.
مسایل و موضوعاتی که در بندهای فوق اشاره شد بخش هایی از وضعیت و شرایط حقیقی زندگی طبقه کارگر و پیشروان آن در ایران را نشان می دهد. واقعیاتی خلاف ادعاهای مقامات ایرانی در مجامع بین المللی مبنی بر رعایت حقوق کارگران، را به اثبات می رسانند. با توجه به این اجحافات فاحش و بی حد وحصری که در حق کارگران ایران صورت می گیرد، ما مصرانه خواهان منع حضور عوامل شوراهای اسلامی کار، خانه کارگر و دیگر تشکلهای دولتی و ضد کارگری در اجلاس سازمان جهانی کار می باشیم و همچنین رفع ممنوعیتهای موجود سر راه حضور نمایندگان واقعی کارگران ایران هستیم.
اتحادیه آزادکارگران ایران
انجمن صنفی کارگران برق وفلزکارکرمانشاه
کانون مدافعان حقوق کارگر
کمیته پیگیری ایجادتشکلهای کارگری
تجمع کارگران بیکارکارخانه پارسیلون دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه مقابل استانداری لرستان!
صبح امروز9خردادماه، برای چندمین بار کارگران بیکار شده کارخانه پارسیلون به امید پیدا شدن گوش شنوایی برای پاسخ به فریادهای خود در مقابل استانداری تجمع کردند تا شاید پاسخ قاطعی از سوی مسئولان برای دریافت مطالباتشان دریافت کنند.
کارگر کارخانه پارسیلون:اگر تا هفته آینده مشکلات ما برطرف نشود به تهران مراجعه می‌کنیم، در سفری که وزیر کشور به استان سفر کردند اعتراض خود را از وضعیت موجود بیان کردیم تا صدای خودمان را بشوند چراکه مسئولان استان همه چیز را امن و امان جلوه می‌دهند.
به گزارش9خرداد تسنیم، کارگران کارخانه پارسیلون خرم‌آباد ۲۸ ماه حقوق نگرفته‌اند و بارها در مقابل استانداری لرستان به نشانه اعتراض تجمع میکنند ولی تاکنون وعده‌های مسئولان به کارگران محقق نشده است.
ماجرای بلاتکلیفی کارگران کارخانه پارسیلون خرم‌آباد تولید کننده الیاف فیلامنت نایلون و گرانول به تراژدی دنباله‌داری تبدیل‌شده که هر روز این قصه پر غصه به شکلی در استان مطرح می‌شود ولی گویا مسئولان خیال رسیدگی به این مسئله را ندارند.
تجمع و اعتراضات پی‌درپی کارگران کارخانه پارسیلون جهت دریافت مطالبات معوقه خود مقابل ساختمان استانداری لرستان تنها امید این کارگران شده ولی تاکنون راه به جایی نبرده و با وعده‌های توخالی مسئولان مواجه شده‌اند.
متأسفانه این اعتراضات دنباله‌دار در مقابل استانداری لرستان هیچ نتیجه‌ای برای کارگران نداشته که به گفته کارگران تصمیم بر اعتراض هنگام سفر معاون اول رئیس‌جمهور در 14 اردیبهشت‌ماه به استان داشتند ولی با وعده دادن مسئولان مبنی بر پیگیری مطالبه آنها از تصمیم خود منصرف شدند.
بعد از گذشت مدت‌زمان وعده مسئولان جهت پیگیری مطالبات، هیچ اقدامی از طرف مسئولان انجام نشد و تعدادی از کارگران این کارخانه سی‌ام اردیبهشت‌ماه هم زمان با سفر وزیر کشور به خرم‌آباد مقابل استانداری و خودروی وزیر کشور تجمع کردند.
یک کارگر کارخانه پارسیلون اظهار داشت: پیگیرهای مکرری که داشتیم مسئولان استان قول دادند کارفرما را خلع ید و مشکلات ما را پیگیری کنند ولی تاکنون هیچ اقدامی انجام‌نشده است.
وی افزود: بعد از اعتراضی که هنگام ورود وزیر کشور به استان داشتیم، اعضای شورا جلسه‌ای با معاون هماهنگی امور اقتصادی و منابع انسانی استانداری و مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی داشتند که بیان کردند نظرشان روی واگذاری کارخانه به بانک صنعت و معدن یعنی برگشت کارخانه به دولت است.
کارگر کارخانه پارسیلون با اشاره به مشکلات اقتصادی و معیشتی که دارند عنوان کرد: متأسفانه تاکنون هیچ اقدام مثبتی از طرف مسئولان برای برطرف شدن مشکلات ما انجام‌نشده؛ مقرر شد دادگاه نخ‌های کارخانه را توقیف و به مناقصه بگذارد ولی کارهای اداری طول می‌کشد و چون با مشکلات شدید اقتصادی مواجه هستیم تحمل طولانی شدن این روند را نداریم و می‌خواهیم هر چه زودتر به حقوق خود برسیم.
وی تصریح کرد: با وجوداینکه نخ‌های کارخانه توقیف‌شده و تا بخواهند به فروش برسانند زمان‌بر است استانداری می‌تواند نخ‌ها را خریداری و در فرصت مناسب به مناقصه بگذارد تا مشکلات اقتصادی ما نیز برطرف شود.
وی خاطرنشان کرد: تاکنون جلساتی در راستای بیمه کارگران برگزارشده ولی نیاز به هماهنگی سازمان تأمین اجتماعی و کارفرما است تا مشکلات بیمه ما رفع شود ولی متأسفانه تاکنون این هماهنگی صورت نگرفته؛ چطور استانداری به کارفرما برای عدم پرداخت انشعابات به ادارات مربوطه نامه می‌دهد ولی نمی‌تواند حداقل برای تمدید چند ماه یک‌بار دفترچه‌های درمانی کارگران نامه بدهد.
کارگر کارخانه پارسیلون گفت: کارفرما تاکنون 135 میلیارد تومان بدهی دارد، قطعات کارخانه را می‌فروشد و 40 میلیارد وام دریافت کرده و باوجوداینکه حقوق کارگران را نمی‌دهد معلوم نیست این پول‌ها را صرف چه‌کاری کرده است.
وی اظهار داشت: به جز 19 ماه حقوق معوقه قبلی، شش ماه طلب از کارفرما داریم و از دی ماه سال گذشته تاکنون بیمه کارگران پرداخت نشده و تاریخ اعتبار دفترچه‌های درمانی به اتمام رسیده که با مشکل مواجه هستیم.
وی با اشاره به فعالیت کارخانه افزود: در حال حاضر کارخانه به طور کامل تعطیل است، کارگران رسمی فقط حضور فیزیکی دارند و هیچ کاری در راستای تولید در کارخانه انجام نمی‌شود.
یک کارگردیگر کارخانه پارسیلون اظهار داشت تاکنون هیچ اقدامی از طرف مسئولان انجام‌نشده است.
وی افزود: تاکنون اقدامی که منجر شود کارگران به پول خود برسند صورت نگرفته و قول خیلی کارها را در پی اعتراضاتی که داشته‌ایم داده بودند ولی تا به حال هیچ خبری از وعده‌ها نیست.
کارگر کارخانه پارسیلون عنوان کرد: بنا شد کارفرما را خلع ید و کارخانه را به بانک صنعت و معدن بدهند ولی متأسفانه تاکنون اقدامی که سبب امیدواری کارگران شود صورت نگرفته و هنوز بلاتکلیف و سردرگم هستیم.
وی بیان کرد: هیچ درآمدی نداریم حتی خیلی از کارگران به شام شب هم محتاج هستند، تا جایی که امکان داشته از اقوام برای مخارج زندگی قرض گرفته‌ایم ولی پولی که داده‌اند بدون بازگشت بوده والان کسی اعتماد برای قرض دادن به ما ندارد.
یکی دیگر از کارگران کارخانه پارسیلون اظهار داشت: مسئولان استان برای پیگیری مشکلات ما امروز و فردا میکنند، به اداره کار مراجعه می‌کنیم بیان میکنند مشکل بیمه ما برطرف شده ولی سازمان تأمین اجتماعی می‌گوید هنوز اقدامی انجام‌نشده، مسئولان از خلع ید کارفرما صحبت میکنند درحالی‌که کارفرما کار خود را پیش می‌برد درواقع مسئولان به نوعی کارگران را به بازی گرفته‌اند.
وی افزود: با احتساب عیدی و پاداشت حدود 32 ماه حقوق عقب‌افتاده داریم و پنج الی شش ماه بیمه کارگران پرداخت‌نشده است؛ اعتراض‌هایی که داشته‌ایم مسئولان فقط قول دادند ولی هنوز عملی صورت نگرفته است.
کارگر کارخانه پارسیلون عنوان کرد: مسئولان استان توجه نمی‌کنند کارگری که چند ماه حقوق دریافت نکرده چطور زندگی میکند و با توجه به اینکه اعتراضات ما در مقابل استانداری نتیجه‌ای نداشته ولی این اعتراضات را ادامه می‌دهیم فقط برای اینکه مسئولان از خواب بیدار شوند.
وی بیان کرد: اگر تا هفته آینده مشکلات ما برطرف نشود به تهران مراجعه می‌کنیم، در سفری که وزیر کشور به استان سفر کردند اعتراض خود را از وضعیت موجود بیان کردیم تا صدای خودمان را بشوند چراکه مسئولان استان همه چیز را امن و امان جلوه می‌دهند.
این کارگرتصریح کرد: متأسفانه هیچ‌کس به فکر کارگران نیست، قول‌هایی در راستای پرداخت حقوق معوقه کارگران و پرداخت بیمه دادند ولی تاکنون یک ریال از طلب ما را پرداخت نکرده‌اند.
وی خاطرنشان کرد: 123 نفر نیروی رسمی هستیم که هر روز در کارخانه حضور داریم ولی کارخانه تعطیل است و کارفرما نیز حضور ندارد؛ نخ‌های کارخانه را توقیف کردند و بنا بود به فروش برسانند ولی تاکنون اقدامی در این راستا انجام‌نشده است.
دیگرکارگر کارخانه پارسیلون با اشاره به اینکه مسئولان استان بیان میکنند پیگیر مشکلات کارگران هستند ولی تاکنون هیچ اقدامی در این راستا انجام‌نشده است اظهار داشت: کارگران این کارخانه 19 ماه حقوق معوقه از قبل و پنج الی شش ماه طلب فعلی دارند که بنا شد اقدامی درزمینهٔ پرداخت این معوقات صورت بگیرد ولی این قول‌ها هنوز عملی نشده است.
وی افزود: بنابراین بود که نخ‌های کارخانه به فروش برسد تا مطالبه کارگران پرداخت شود ولی این اقدام طول می‌کشد و باوجوداینکه کارگران وضعیت مالی مناسبی ندارند حتی برخی از همکاران از نانوایی نان قرض میکند که جای تأسف دارد، نیاز است مسئولان فکری برای برطرف شدن مشکلات کارگران کنند.
کارگر کارخانه پارسیلون عنوان کرد: در مورد پرداخت بیمه، مسئولان وعده می‌دهند ولی هنوز بیمه پرداخت‌نشده و نمی‌توانیم دفترچه‌های درمانی را تفویض و تمدید کنیم.
وی بیان کرد: بیمه بیکاری نیز یکی از مشکلات اصلی ما است و سد راه بازنشستگی شده؛ استاندار قول‌هایی برای پیگیری دادند ولی تاکنون زمان زیادی از این وعده گذشته و به سرانجام نرسیده است.
بخشی ازیک گزارش تسنیم بتاریخ9خرداد
دومین روز تجمع اعتراضی کارگران پیمانکاری پالایشگاه پترو پارس فاز 19 عسلویه!
صبح امروز نیز جمعی از کارگران پیمانکاری بیکار شده فاز 19 منطقه ویژه عسلویه در اعتراض به بلاتکلیفی در وضعیت شغلی خود مقابل در ورودی محل کارشان تجمع کردند.
به گزارش9خردادایلنا،فعالان کارگری منطقه عسلویه با اعلام این خبر گفتند: حدود 30 نفر از کارگران پیمانکاری شاغل درپالایشگاه پترو پارس واقع در فاز 19 منطقه ویژه عسلویه که از پایان سال گذشته همزمان با متوقف شدن فعالیت پیمانکار بیکار شده‌اند؛ صبح امروز (نهم خرداد ماه) نیز تجمع اعتراضی برپا کردند.
به گزارش این منابع خبری، کارگران معترض با پوششش سفید یکدست و در دست داشتن بنرهایی که گویای خواسته آنهاست در محل ورودی پالایشگاه پتروپارس که کارفرمای اصلی آنها تلقی می‌شد، خواستار پیگیری مسئولان پالایشگاه برای دریافت معوقات مزدی خود شده‌اند.
لازم به یادآوری است، دیروز نیز این کارگران دست به تجمع اعتراضی زده بودند.
تجمع کارگران شهرداری مهدی‌شهردراعتراض به عدم پرداخت4ماه حقوق مقابل فرمانداری!
کارگران شهرداری مهدی‌شهر به دلیل عدم پرداخت حقوق معوقه و مطالبات خود در مقابل فرمانداری مهدی‌شهر تجمع کردند.
به گزارش9خرداد تسنیم ، تجمع اعتراض‌آمیز کارگران شهرداری مهدی‌شهر در خصوص پرداخت نشدن حقوق برگزار شد.
50 نفر از کارگران خدماتی شهرداری مهدی‌شهر در اعتراض به عدم پرداخت حق و حقوق خود در مقابل فرمانداری شهرستان مهدی‌شهر تجمع کردند.
تجمع‌کنندگان به پرداخت نشدن 4 ماه حقوق معوقه خود اعتراض کردند و کارگران معترض که معوقات حقوقی خود را مطالبه داشتند خواستار احقاق حق و همچنین پیگیری مطالبه خود از سوی فرماندار شهرستان مهدی‌شهر شدند.
پس از این تجمع کارگران معترض شهرداری مهدی‌شهر به سالن جلسات فرمانداری شهرستان مهدی‌شهر هدایت شدند و فرماندار شهرستان مهدی‌شهر و همچنین رئیس شورای شهر مهدی‌شهر با شنیدن اعتراض تجمع‌کنندگان جلسه‌ای با آنها برگزار میکنند.
حسن ارگی فرماندار شهرستان مهدی‌شهر در این جلسه قول پیگیری‌های لازم از مسئولان ذی‌ربط جهت پرداخت مطالبات معوق کارگران شهرداری مهدی‌شهر را دادند.
شهرداری مهدی‌شهر با توجه به رکود ساخت‌وساز و دیگر مشکلاتی که داراست، منبع درآمدی نداشته و بر همین اساس نیز توانایی پرداخت حقوق کارگران خدماتی خود را ندارد.
این نهاد علاوه بر اینکه توانایی پرداخت حقوق معوقه کارگران خدماتی خود را ندارد به دلیل بدهی‌هایی که از شهردار قبلی به شهرداری مهدی‌شهر تحمیل شده با مشکلات بودجه‌ای و اوضاع نابسامان بدهی دست و پنجه نرم میکند.
اعتصاب رانندگان و کامیونداران حمل خاک در آباده
در چند روز گذشته جمعی از رانندگان و کامیونداران حمل خاک نسبت به عدم وصول بموقع طلبهای خود و همچنین عدم صحیح مدیریت در برخی شرکت های تهیه و تولید خاک نسوز، معترض شدندودست به اعتصاب زدند.
این اعتراض به جایی رسید که حتی موجب شد تا تریلی حمل خاک نیز در محل باربری ابتدا جاده خاکنسوز تخلیه و بمدت چندساعت راه بسته شود.
منبع: بوانات-9خرداد
120 کارگر کارخانه فولاد قزوین اخراج شدند
کارگران کارخانه فولاد قزوین واقع در تاکستان از اخراج 120 کارگر این واحد صنعتی خبر می‌دهند.
به گزارش9خردادایلنا،کارگران کارخانه فولاد قزوین گفته‌اند در این واحد تولیدی حدود 400 کارگر مشغول بکار بودند اما از ابتدای خرداد ماه جاری حدود 120 نفر از کارگران پس از اتمام قرارداد کار اخراج شده‌اند.
از قرار معلوم اخراج شدگان از کارگرانی هستند که هر یک نزدیک به 15 سال سابقه کاری دارند و قرارداد کاری آنها هر ماه یک بار تمدید می‌شده است.
کارگران فولاد قزوین با بیان اینکه تمامی کارگران هر ماه پس از خاتمه قرارداد کارشان نگران از دست دادن شغلشان هستند، افزودند: سال گذشته (94) نیز حدود 100 نفر از همکارانشان در این واحد تولیدی با اتمام قرارداد کار در دو دسته 50 تایی اخراج شده بودند.
اخراج 54کارگرکارخانه فولاد آرمان شفق
کارگران کارخانه فولادآرمان شفق از اخراج 54کارگر این واحد صنعتی از ابتدای خرداد ماه جاری خبر می‌دهند.
به گزارش9خرداد ایلنا،کارگران کارخانه فولاد آرمان شفق با اعلام این خبرگفته‌اند تا پیش از خرداد ماه جاری حدود 210 نفربودیم اما ظاهرا مدیریت به دلیلی مشکلات مالی ناشی از رکود کار در آغاز ماه جاری (خرداد 95) تصمیم به اخراج54کارگر گرفته است.
از قرار معلوم اخراج شدگان از کارگرانی هستند که هر یک تا نزدیک به 10سال سابقه کاری دارند و قرارداد کاری آنها پس از اتمام دیگر تمدید نشده است.
گفته می‌شود که جدا از این اخراج هافعالیت کارخانه فولاد آرمان شفق به دلیل آنچه که از سوی کارفرما کاهش سفارشات مشتریان اعلام شده، کاهش یافته است.
طبق گفته کارگران فولاد آرمان شفق ، پیش از این بخش عمده‌ای از مشکلات آنها به پرداخت نشدن به موقع مطالبات کارگران از سوی کارفرما می‌شد چنانچه هم اکنون بیش از یک ماه از دستمزد کارگران به تاخیر افتاده است.
کارگران در خاتمه گفتند؛ قرار داد کارگران کارخانه فولاد آرمان شفق هر یک ماه یک بار تمدید می شود واین موضوع باعث نگرانی ونداشتن انگیزه کار کردن در کارگران شده است.
عدم پرداخت3ماه حقوق کارگران پیمانکاری ستاره خلیج فارس!
نگرانی این کارگران از نداشتن امنیت شغلی!
کارگران پیمانکاری پالایشگاه ستاره خلیج فارس در بندرعباس ازعدم امنیت شغلی و تاخیر در پرداخت دستمزدها خبر دادند.
به گزارش9خردادایلنا،جمعی از کارگران پیمانکاری پالایشگاه ستاره خلیج فارس در بندرعباس در از وضعیت نامناسب شغلی خود خبر دادند.
از قرار معلوم قراردادهای این کارگران که تعداد آنها تا چند هزار نفر برآورد می شود، موقت و سه ماهه است. از طرف دیگر، این کارگران هفته گذشته پس از سه ماه تاخیر، دستمزد بهمن ماه خود را دریافت کرده اند.
به گفته این کارگران، هیچ وعده ای در مورد زمان پرداخت دستمزد اسفند ماه و ماههای سال جدید به آنها داده نشده است.
ظاهرا شرکت های پیمانکاری طرف قرارداد با کارفرمای مادر پالایشگاه، کبود نقدینگی و عدم پرداخت صورت وضعیت های پیمانکاری را دلیل تاخیر در پرداخت دستمزد کارگران عنوان کرده اند.
در خواست کارگران عسلویه برای نظارت بر کیفیت غذای روزانه
شماری از کارگران شاغل در عسلویه با توجه به فرارسیدن فصل گرما و بالا رفتن احتمال مسمومیت های غذایی خواستار رسیدگی و توجه جدی مسئولان به وضعیت تهیه غذا و کترینگ در این منطقه صنعتی شدند.
به گزارش9خرداد ایلنا،منابع کارگری شاغل در عسلویه اظهار داشتند: بی‌کیفیت بودن خوراک در عسلویه تمام سطوح کارگران این منطقه را تحت تأثیر قرار داده به‌طوری‌که نارضایتی همراه با سکوت علاوه بر کارگران به مهندسان و کارشناسان این منطقه نیز سرایت کرده است.
بنا به اظهارات این کارگران، برخی از خوراک‌هایی که به عنوان وعده غذایی اصلی در میان این کارگران توزیع می شود؛ تنها به دلیل دارا بودن صرفه اقتصادی پایین توسط پیمانکاران مربوطه در فهرست برنامه غذایی روزانه کارگران قرار می‌گیرد ودر مقابل دیده شده که افراد مرتبط با حلقه مدیران در مواقع حضور در کارگاه به جای استفادده از غذای توزیع شده در میان کارگران از غذاهای VIP (خصوصی) که بیشتر در رستوران‌های دیگر تهیه شده اند، استفاده می کنند.
به‌گفته این منابع، بی‌کیفیت بودن خوراک سرو شده توسط پیمانکاران غذا به حدی است که در برخی موارد، معدود نیروهای خارجی شاغل در منطقه عسلویه در مواجه با این وضعیت با خوددرای از خوردن غذا و دور ریختن آنچه که به آنها تحت عنوان وعده غذایی داده شده است، معترض شده است.
بر پایه این اظهارات در مقابل این شرایط عموم کارگران ایرانی به لحاظ موقعیت شغلی و ترس از بیکار شدن ناچار به تحمل و کنار آمدن با این مشکل هستند و در عمل یا با هزینه شخصی مواد غذایی ضروروی را در کنار غذای روزانه تامین می کنند و یا با بسنده کرن به همان غذای توزییع شده همه عواقب احتمالی از جمله ابتلا به مسمومیت های گوارشی را پذیرا می شوند.
این کارگران با بهره از تجربیات چندساله خود در منطقه در خصوص شرکت‌های پیمانکاری تهیه خوراک می‌گویند: برخی از شرکت‌های پیمانکاری به پشتوانه ارتباطات نسبی با کارفرمایان با انعقاد قراردادهای طولانی‌مدت، خوراک بی‌کیفیت را در اختیار کارگران قرار می‌دهند، عاملی که مسمومیت و بیماری‌های گوارشی کارگران را به همراه داشته است.
از قرار معلوم، شرکت‌های پیمانکاری کترینگ به‌طور نامتعارفی هزنیه‌های بالایی بابت سرو هر غذا دریافت میکنند. به‌طور مثال بابت خوراک‌های طبخ شده 54 هزارتومان به پیمانکار غذا پرداخت می‌شود در حالی‌که میانگین بهای خوراک باکیفیت بین 24 تا 28 هزار تومان و نوع عالی آن با سرو در رستوران به‌صورت بوفه بین 38 تا 42 هزار تومان است؛ در حالی‌که خوراک سرو شده برای کارگران سطوح پائین‌تر بین 10 تا 12 هزار تومان برای سه وعده است.
تجمعات اعتراضی اهالی روستای هلیله و بندرگاه بخاطر قطع آب وبستن جاده!
مردم روستاهای هلیله و بندرگاه بوشهر که در همسایگی نیروگاه اتمی بوشهر زندگی می کنند اواخر شب گذشته با تجمع در ورودی این دو روستا و بستن راه که در مسیر رفت و برگشت نیروگاه اتمی بوشهر قرار دارد نسبت به قطعی آب در این دو روستا اعتراض کردند.
به گزارش 9خردادجوان، یکی از اهالی روستا در این تجمع گفت: الان 4 سال است که مشکل آب داریم. در برخی شبانه روز اصلا آب نداریم و بعضی اوقات نیز کمتر از 5 ساعت آب روستا وصل می شود و مابقی ساعات آب قطع می شود.
معترضین تردد وسایط نقلیه به این دو روستا را مختل کرده و خواستار رسیدگی و حل این مشکل بودند و حوالی ساعت 24 با توضیحات یکی از مسئولان درباره پیگیری این موضوع و قول کاهش این مشکل در اسرع وقت، این تجمع پایان یافت.
آب شرب این دو روستا قبلا از طریق نیروگاه اتمی بوشهر تامین می شد ، اما به دلیل آنچه کمبود آب و عدم همکاری مسئولان عنوان شده، نیروگاه میزان آب دهی را کاهش داده است.
خودکشی کارگر خباز در کرمانشاه!
بر اساس خبر دریافتی روز پنج شنبه 6/ 3 / 95 یک کارگر اخراجی به نام “فرزاد پریزن ” کارگر یکی از خبازی های کرمانشاه، جهت پیگیری دلیل اخراج و طرح شکایت به اداره کارمی رود و خواستار رسیدگی به پرونده اخراج خود و به جریان انداختن بیمه بیکاری اش می شود.
اما وقتی که با جواب سربالا و بی تفاوتی مقام های اداره کار مواجه می شود، در اوج ناراحتی، تهدید به خود سوزی می کند که درجواب او می گویند که برو هر غلطی دلت می خواهد بکن! این کارگر هم جلوی چشم همه و در کمال ناباوری اطرافیان، چهار لیتر بنزین که از قبل با خود برده بوده را روی بدن اش ریخته و خود را به آتش می کشد و همان جا، جان خود را از دست می دهد.
این اولین بار نیست که کارگران جان به لب رسیده، این چنین از فقر و قلاکت و سیه روزی حاکم بر زندگی شان، اقدام به خودکشی می کنند. این خبرها روزانه در چهار گوشه کشور شنیده می شود. ما درگذشت فرزاد پریزن را به خانواده و همکاران اش تسلیت می گوییم و اعلام می کنیم که کارگران خودکشی چاره کار و راه حل مشکلات نیست، بلکه باید با اتحاد و همبستگی و اعتراض به شرایط سخت زندگی، به خواست های خود برسیم.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری – 8/3/1395
خودسوزى کارگرشهرداری شادگان در اعتراض به عدم پرداخت6ماه حقوقش!
اسماعیل شاوردى خنافره،30 ساله،متأهل، کارگر شهردارى شادگان«فلاحیه» در بخش خدمات شهردارى روز جمعه 27 مه به دلیل عدم دریافت حدود 6 ماه حقوق از شهرداری، اقدام به خودسوزی نمود.
به گزارش8خرداد منابع حقوق بشری در اهواز، بستگان او مى گویند،نیاز اسماعیل که تنها نان آور خانواده و فشار زندگى وعدم دریافت حقوق و مزایای ماهیانه و نیاز مبرم او به پرداخت هزینه روزمره زندگى خانواده اش و همچنین دلایل و مشکلات دیگر ناشی از عدم دریافت حقوق از جمله دلایل خودسوزی وی بوده است.
بنابهمین گزارش،یک هفته پیش اکثر کارگران شهردارى شادگان از جمله اسماعیل شاوردى بدلیل عدم پرداخت حقوق اعتصاب کردند اما هیچ یک از مسؤولان شهردارى به خواسته هاى آنها اهمیت نداده و تا کنون موفق به دریافت حقوق خود نشدند.
گفتنی است که این اولین بار نیست که کارگران نسبت به وضعیت معیشتى اقدام به خودسوزى کنند، پیشتر در فروردین ماه 1394 یونس عساکره 34 ساله و اهل خرمشهر(محمره)در اعتراض به تخریب دکه میوه فروشی‌اش در مقابل ساختمان شهرداری خودسوزی کرد و جان خود را از دست داد.
همچنین امید راشدى امیرى 36 ساله از اهالى رامشیر 1مهر ماه 1394 به دلیل اعتراض به اخراج از کار و رد تقاضای بازگشت، در داخل ساختمان اتحادیه اصناف شهر رامشیر اقدام به آتش زدن خود کرد وجان سپرد.
در 27 فروردین 1390 مهدى مجدم 32 ساله شهروند عرب اهوازى بدلیل بیکارى در مقابل درب استاندارى اقدام به خودسوزى کرد و بعد از دو روز جان سپرد.
تصادف مرگبار سرویس کارگران کارخانه سایپا با تریلی
رئیس پلیس راه استان اصفهان از تصادف یک دستگاه اتوبوس با تریلی در شب گذشته وجان باختن راننده اتوبوس و راننده تریلی،خبر داد.
به گزارش9خردادجوان،سرهنگ پورقیصری رئیس پلیس راه استان اصفهان گفت:در ساعت 23:50 شب گذشته در محور کاشان – بادرود یک دستگاه اتوبوس سرویس کارگران کارخانه سایپا با یک دستگاه تریلی برخورد کرد.
وی در ادامه عنوان کرد: این اتوبوس سرویس کارگران کارخانه سایپا بود که قرار بود به مبدا خود برای سوار کردن کارگران برود که دچار حادثه شد.
سرهنگ پورقیصری در ادامه به تلفات این حادثه اشاره کرد و افزود: متاسفانه در پی وقوع حادثه راننده اتوبوس و راننده تریلی در دم جان خود را از دست دادند و سرنشین تریلی دچار مجروحیت شد که با حضور نیروهای امدادی جهت درمان به بیارستان منتقل شدند.
رئیس پلیس راه استان اصفهان در پایان به علت وقوع این حادثه اشاره و مطرح کرد: کارشناسان پلیس با حضور در صحنه حادثه، علت این واژگونی را عدم تجاوز به چپ از جانب راننده اتوبوس اعلام کردند.
700پناهجو طی هفته گذشته در آبهای لیبی غرق شدند
صدها پناهجو که در پی غرق شدن قایق شان در آبهای لیبی گیر افتاده بودند توسط گارد ساحلی ایتالیا نجات یافته و به بندر رجیو در ایتالیا منتقل شدند.
به گزارش29مه یورونیوز،در همین حال به گفته فدریکو فوسی، سخنگوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد طی هفته گذشته بر اثر غرق شدن سه قایق حامل پناهجویان، نزدیک به هفتصد پناهجو طعمه دریا شده اند.
از سوی دیگر پلیس ایتالیا چهار تن را به ظن قاچاق انسان دستگیر کرد. گفته می شود یکی از آنها که سودانی تبار است در جابجایی صدها پناهجو که گمان می رود در بین راه غرق شده اند دست داشته است.
با گرم شدن هوا، پناهجویان بیشتری از کشورهای آفریقایی دل به دریا می زنند تا خود را به اروپا، سرزمین رویاهایشان برسناند اما بسیاری از آنها در این سفر پرمخاطره جان خود را از دست می دهند. گارد ساحلی ایتالیا طی هفته گذشته بیش از ده هزار پناهجو را نجات داده است.
نهم خردادماه1395
