هموطنان آزاده،
وقتی همه راه ها و کوششهای قانونی برای داشتن یک زندگی حداقلی انسانگونه و با کرامت، در کشوری که چند هزار سال تاریخ و تمدن دارد به بن بست قدرت حاکم میرسد، دیگر جز خیابان و فریادهای خشمگین و نفس گیر چه می ماند که “فریاد فریاد از این همه بیداد“، “معلم داد بزن حقت رو فریاد بزن“، “آموزش رایگان حق مردم ایران” و “معلم زندانی آزاد باید گردد” آنهم در روز اول ماه مه(۱۱ اردیبهشت)، روز فرخنده کارگر و معلم که به ارج آنان در دنیای متمدن جشن گرفته می شود! بدرستی که بروی تقریبا ۶۶ میلیون ایرانی که طبق آمار مرکز پژوهشهای مجلس در زیر خط فقر زندگی می کند همه راه ها را بسته اند، «پناه برخدا» این حکومت چقدر ارازل و قاتل و دزد دارد؟ در روز معلم، معلمین را در بوشهر، کرمانشاه، اراک، نورآباد، سقز، خمینیشهر، الیگودرز، کرج، یزد، اصفهان، هرسین، دلفان، دهدشت، لنگرود و … کتک می زند و در برخی شهرها دستگیر و زندانی مینماید، چرا که عکس همکاران بازداشت شده خود را در دست داشته و خواستار آزادی آنان شدهاند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان گزارش می دهد که “با توجه به جو شدید امنیتی در تهران تعدادی از همکاران در یکی از پارک های تهران تجمع کردند” و با “محکوم کردن برخوردهای امنیتی و سرکوب فعالان صنفی به دولتمردان هشدار میدهند که روند قبیح و شرمآور پروندهسازی و ارعاب معلمان را متوقف کند و یادآور میشود دو دهه سرکوب معلمان نه تنها آنان را وادار به عقبنشینی نکرده که همواره بر تعداد معترضین در کف خیابان افزوده است“.
کارگران نیز در چندین شهر ایران بطور گسترده به خیابان روی آورده اند و در تظاهرات بزرگی همراه با دیگر زحمتکشان مانند پرستاران، کارمندان، بازنشستگان و دانشجویان به افزایش تورم بعضا تا ۱۰۰ در صد و فقیرتر شدن خانوادههای خود اعتراض کرده اند. بی شک این نمایش قدرت جنبش های مدنی گوناگون که در روز کارگر با شعار ٬کارگر معلم دانشجو اتحاد اتحاد٬ بهم پیوسته اند یک پدیده نوینی در مبارزات مردم ایران در دوران ننگین جمهوری اسلامی و نشانی از آغاز پایان حکومت دینی بر کشور است. بویژه اعتصابات و اعتراضات کارگران پیمانی و رسمی تاسیسات نفتی و پتروشیمی در سراسر کشور یاد مبارزات «کارگران نفت» را زنده می کند که آخرین میخ تابوت دیکتاتوری پهلوی را زد.
پیروز باد مبارزات مردم ایران برای آزادی و عدالت
پاینده ایران
جبهه ملی ایران سامان ششم
۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱