در مراسم همایش ملی فقه هنر که بدعتی نوظهور در جهان تشیع و اسلام است، آخوند رهبر علی خامنه ای فرموده است:
«اسلام نه تنها هنر را قبول دارد بلکه آن را تشویق هم می کند…»
این سخن هم برای دین اسلام دروغ است و هم برای ذات آخوند خامنه ای کذب محض است. زیرا در اسلام نقاشی، مجسمه سازی، رقص، آواز، موسیقی شاد و شادی انگیز و سینما و تئاتر حرام است. صحت این را باید از مجتهدهای جامع الشرایط پرسید نه از امثال آقایان سروش و اشکوری. زیرا امثال این آقایان برای اینکه دین را پسندیده و مقبول درنزد جوانان نشان دهند، بی شک فقه را نادیده می گیرند و مطابق میل و اراده خویش پاسخ پرسش را می دهند. آنچه در این دینها مهم است و رفتار باید مطابق آن انجام گیرد، فقه دین یعنی دستورهای شریعت برای زندگی آدمی است.
تحریم نقاشی در اسلام سبب شد تا در قرون گذشته نقاشهای هنرمند ایرانی به خطاطی روی آورند و خط خوش را با تهذیب و کناره نویسی به یک نوع نقاشی تبدیل کنند و در تاریخ به عنوان خطاط مشهور و نام آور شوند. وگرنه در هیچ زبانی خطاطی و خوش خطی هنر محسوب نمی شود. نیز چون نقاشی حرام بود در زمینه فرشها و گلیمها و پارچه پرده ها خود نمائی کرد و به نوعی در آن تغییر دادند که آخوند تفهیم نشود و ازآن سر درنیاورند.
من خود در زمان ریاست جمهوری خاتمی به چشم خود از تلویزیون دیدم و شنیدم که آخوند خامنه ئی در جلسه هیئت دولت که در حضو او تشکیل شده بود، هنگام سخنرانی ضمن ایرادهای جاری به این نکته با صراحت و تندی اشاره کرد:« شنیده ام کلاسهای تدریس موسیقی تشکیل شده و این خلاف ذات و ماهیّت اسلام است و گناهی نابخشیدنی است»
باید جستجو کرد و پرسید امروز چه پیش آمده است که همین آخوند تریاکی و تار زن می گوید: «اسلام نه تنها هنر را قبول دارد، بلکه آن را تشویق هم می کند…» ای بر ذات دروغ گویت هزاران نفرین و لعنت باد. آقای خامنه ئی! آیا هنرهای هفتگانه را که امروز با پپشروی سینما و فیلم برداری به هشت رسیده است می شناسید؟ خیر شما هنرها را تلاوت قرآن با صوت خوش و خطاطی و شعر در وصف و ثنای محمد و امامان و چهارده معصوم و بویژه خویشتن خویش می دانید.
شما نمی دانید که هنرهای هفتگانه عبارتند از: «موسیقی، رقص، نقاشی، مجسمه سازی، شعر، تئاتر و داستان نویسی» و همچنان که اشاره کردم سینما و فیلم سازی نیز به نام هنر هشتم امروز در میان آگاهان جهان مطرح و معمول است. و همه اینها در دین اسلام حرام است؟
آقای خامنه ای! این را بدان که هنر اسلامی و غیر اسلامی ندارد. هنر جهانی است. ممکن است لطف فرموده برای دستکم هواداران خود نوع هنر اسلامی را تعیین و معرفی کنید تا حریفان بدانند که شما نه تنها دزد و آلوده دست و معتاد به افیونید، بل در دروغگوئی نیز دست گوبلز متصدی تبلیغات هیتلر را از پشت بسته اید.
من خود در زمان ریاست جمهوریتان در تلویزیون از شما شنیدم که گفتید:«موسیقی حرام است»
دروغگو یعنی همین که امروز سخنی می گوید و روز دیگر عکس آن سخن را بر زبان جاری می سازد.
شما در ضمن، یا خود ابلهید و یا مردم ایران را ابله تصور کرده اید که می فرمائید:
«وظیفه شرعی است که در انتخابات شرکت کنید؛ و حتا آنان که نظام را قبول ندارند لازم است در رأِی دادن شرکت داشته باشند…»
این دیگر کمال وقاحت یک آخوند را نشان می دهد که از مخالفان نظام می خواهید در پای صندوق های رأیِ جمع شوند و به مزدوران شما که از فیلتر افعی های شورای نگهبان رد شده و مقبول بارگاه جنابتانند، رأی بدهند. بنازم به این رو و وقاحت! حقا باید آن ضرب المثل مطرب و حوزه ی دینی را که من بیش از این به آن اشاره نمی کنم، پذیرفت و دریافت چه تیپ آدمهائی به سراغ حوزه درس دینی و شریعت می روند.
حضرت رهبر!
شما خاتمی را که عمامه ای شبیه مال شما بر سر دارد و بارها اقرار به پذیرش نظام ولایت فقیه کرده است؛ و دو دوره چهار ساله رئیس جمهوری بوده است، ممنوع التصویر و ممنوع الاسم کرده اید. شما کسانی را که به زعم خودشان اصلاحطلبند از الک رد نکرده و جزو زباله ها به بیرون ریخته اید؛ و تعدادی همشأن خود و آخوند جنتی و مصباح یزدی را سوا کرده اید که نماینده دو مجلس خبرگان و شورای اسلامی شوند؛ یعنی تنها به ملیجکهای خود اذن ورود در مجلسها را داده اید، آن وقت توقع دارید کسانی که نظام را قبول ندارند، در انتخابات شرکت کرده به اجامر و اوباش مورد پسند شما رأی مثبت بدهند؟
اگر وقاحت را هم کنار بگذاریم، نمی توان از حماقت گذشت، لذا گوینده این سخن باید احمق باشد که توقع دارد مخالفانش به پای صندوق رأی بروند و به جیرخواران او رأی بدهند. زیرا به مردم مخالف خود می گوید بروید به کسانی که موافق و نوکر و کاسه لیس منند، رأی بدهید. این است که می گویم اگر خود به درد بلاهت دچار نباشید، مردم ایران را ابله تصور می کنید که به این سخن خنده دار گوش بدهند و چنان کنند که شما می طلبید.
انتخاباتشان در همان مرحله نخست تصفیّه، زائید و زائده ای بی سر و پا و اشکم به دنیا آورد و به مردم جهان نشان داد که حضرت رهبر یا یک حقه باز است و دروغگو؛ و یا یک ابله و نادان که نسبت به حتا جامعه و مردمش از مرحله پرت است. زیرا به تقریب تمام کسانی را که به اصلاح طلب شهره بودند حذف کرده و می خواهند مجلسی همانند مجلس کنونی تشکیل دهند تا هر ماه یک بار در صحن مجلس برخیزند و سینه بزنند و دسته جمعی بخوانند:« ما همه پیرو حضرت رهبریم به دشمنانش با دندان حمله می بریم» زیرا یکی از آخوندهای معمم در همین مجلس کنونی، طرف سخنش را گاز گرفت.
اماسخن من با ایرانیان درون و بیرون کشور بویژه به خارج نشینان این است که عزیزان چند بار فریب می خورید و مثل بز اخفش سرتان را پائین انداخته شناسنامه در دست به حوزه های رأی گیری می روید تا متاع حضرت رهبر را بر مسند بنشانید؟ مخصوصاً ایرانیان عزیز لندن نشین. نه خاتمی اصلاحطلب برای ایران کاری کرد و نه احمدی نژاد ابله جز هدر دادن 700 میلیارد دلار توانستند دردی از شما را درمان کنند. آقای آخوند روحانی نیز که در میان پنج- شش نفر کاندیدای ریاست جمهوری از همه بیشتر رأی آورد، بلا تشبیه مثل خر در گل مانده است. نه می تواند کاری بکند چون پولی در اختیار ندارد؛ و نه اختیار مبارزه با لمپن های دستگاه خلافت را که هر چند گاه به جائی حمله کرده و ویرانی بار می آورند را دارد. وقتی در کشور قوای انتظامی حتا در اختیار دولت و کابینه نیست، رئیس کابینه چه قدرت اجرائی برای دفاع از مردم را در اختیار خواهد داشت؟
این مقام معظم رهبری است که فرمانده کل قوایش شامل پاسبان و ژاندارم نیز شده است و قدرت مطلقه است. چنین رهبر دزد و دروغگوئی رئیس دولتی مانند احمدی نژاد را بر دیگران ترجیح می دهد. چون احمدی نژاد می دانست پولها را چگونه نفله کند و سهم امام چهاردهم را نیز ملحوظ دارد و چهار پسر رهبر را نیز بی نصیب نگذارد.
هممیهنان عزیز! من به هیچ آئین و دینی معتقد و پایبند نیستم که شما را به مقدساتی سوگند بدهم؛ اما شما را به جان عزیزانتان قسم در این انتخابات و دیگر گزینشهای این رژیم خونخوار و دزد و تروریست پرور شرکت نکنید و آنها را تنها بگذارید که با شرکت شما در انتخابات آبرو جمع نکنند.
روی سخنم با کسانی که روزهای تاسوعا و عاشورا سینه لخت کرده و زنجیر می زنند و گل به سر می مالند نیست. من با کسانی سخن می گویم که برای از بین رفتن و به حساب نیاوردن رأی هایشان سال 1388 بیرون آمدند و حماسه آفریدند و کشته ها نیز دادند. من ترغیب به بیرون آمدن هم نمی کنم. من خدمتتان عرض می کنم روز رأیگیری در خانه بمانید و بیرون نیائید تا صفهای پای صندوقهایشان طولانی و چشمگیر نباشد. مطمئن باشید مُهر درون شناسنامه هیچ تغییری در زندگی شما نمی دهد. زیرا شما نه اهل رفتن به عتبات و کربلا و نجفید؛ و نه می خواهید حاجی بشوید که هراس از بی مُهری شناسنامه شما را به مِهر حضرت رهبر سوق دهد که به ملیجکهایش رأی دهید.
حضرت رهبر از یک سو می گوید انتخابات حق الناس است و باید خوب مراعات و رعایت شود. از سوی دیگر اجازه به کسی جز جیره خواران خویش نمی دهد وارد مجلس شوند. یعنی حق الناس را چون حلوا می خورد و به نفخ شکم و روده درد نیز مبتلا نمی شود.
در شرع اسلام حق الله داریم و حق الناس. حق الله همان نماز و روزه و دروغ نگفتن و عرق و شراب ننوشیدن و… است و حق الناس چیزهائی است که مربوط به مردم است؛ مثل قرض گرفتن و پس ندادن، کسی را کتک زدن و مال مردم خوردن و توهین و افترا به دیگران بستن و امثال آن… طبق همین شریعت اگر فردی گناهکار توبه کند ممکن است خدا از حقش بگذرد و او را ببخشد. اما حق الناس تا آن انسان و یا آدمیان زیان دیده راضی نشوند، گناهکار همچنان گناهکار می ماند و خدا در این موضوع دخالت نمی کند!
حال باید از مقام رهبر نامنظم پرسید حضرت! چرا رعایت حق الناس یعنی آراء مردم را نکردی و هرچه را شورای نگهبانت تصویب کرد به یقین پذیرفتی و حق کسانی را که مستحق رفتن به مجلس بودند، پایمال کردی؟ به دولت نیز تشر زدی که کسی حق ندارد از شورای نگهبان ایراد بگیرد؟
خواننده عزیز این کارهای دستگاه حاکمیّت بیشتر ما را مطمئن می کند که قشر عمامه به سر و آخوند، دروغگو و مکارند و باید از آنها دوری گزید. بیائید و به خود و به میهن یک لطف بکنید واین گزینش پیشِ رو را تحریم فرمائید. همین…
