مثلی معروف داریم که میگوید:«موش کوه زائید» شیرین عبادی کسی که با امدادهای غیبی اسلامی و کمی لطف از جانب «کفار دلواپس  پیاده نشدن اسلام رحمانی» جایزه صلح نوبل را ملاخور کرده هر از گاهی برای ایجاد تشتت در اذهان اندشمندان و فعالان حقوق بشری غربی  با علم کردن نام یکی از ناراضیان زندانی برای چند روزی مانور میدهد و باز درلاک خودش فرو میرود تا روزی  دیگر و ژست مکوش مرگمایی دیگر.بیائید به کارنامه شیرین عبادی نگاهی بیندازیم و بینیم کدامیک از پروندههایی  که او مسؤلیتش را پذیرفته سرانجامی یافته است؟ جواب هیچکدام زیرا او بیشتر دلنگران حکومت اسلامی است  او بعنوان یک مذهبی از قدرت رانده شده تمام سعی خود را میکند که مبادا کشورهای غربی دست از حمایت از این  بازی ۳۳ ساله مذهبی خوب و بد و تلاش برای غالب کردن نمایندگان اسلام رحمانی بر اسلام سنتی بردارند .در کجای دنیا برنده جایزه صلح نوبل مبلغ رواج تسلیحات اتمی در کشور زیر حاکمیت دیکتاتوریش شده است؟ در کدام کشور نوبلیست میرود و با لابیگرها و تلاشگران تحکیم دیکتاتوری هم کاسه میشود ؟«شرکت عبادی در  جلسه نایاک – مهمانی دادن تریتا پارسی بمناسبت انتشار کتاب جدید شیرین عبادی و …» اینقدر که عبادی دل نگران دخالت غرب در کشورهای اسلامیست یک صدم ان دلنگران پرونده قتلهای زنجیره ای – یا پرونده قتل زهرا کاظمی و یا پرونده کوی دانشگاه و … نبوده و نیست. حالا هم دلنگران در خطر بودن سلامت زندانیان در بند حکومت اسلامیست . حضور مسؤلین کمیته صلح نوبل دامه افاضاته اگر مردم کشوری بخواهند نسبت  به همدستی برنده صلح نوبل کشورشان با دیکتاتوری حاکم بر ان کشور اعتراض کنند ایا مرجعی برای اقدام وجود دارد یا اینکه اش خاله است بخوریم و نخوریم بحسابمان نوشته شده؟

بنی صدر به شدت نگران اسلامه این توله آخوندها هیچ وقت نگران ایران نبودند ننگ بر خودشون و اندیشه ارتجاعی شون.