آخرین اخبار : درخواست همراهی یاری رسانی به یک نویسنده ی درخطر جانی

امروز سه شنبه ۲۷ مهر ۱۴۰۰

ساعت ۰۶:۱۵

 
فرهنگ و هنر - مقالات فرهنگی و هنری ایران

فرهنگ و هنر - مقالات فرهنگی و هنری ایران

2 سال گذشته

عارف قزوینی خنیاگر آزادی

زهرا شمس آن کسی را که در این ملک سلیمان کردیم ملت امروز یقین کرد که او اهرمن است (ناله مرغ اسیر) عارف قزوینی که حدود صد سال ...
2 سال گذشته

دیوار سکوت

زهرا شمس پشت دیوار سکوت شهر سنگستان خموش سنگ ها پا برجا مردمان آزرده برگ ها پژمرده پشت دیوار سکوت شحنه ها بیدارند از بشر بیزارند در پی ظلم و ستم سرخوش از آزارند پشت دیوار ...
2 سال گذشته

قاصدک

ساكت‌، ساده‌، سبکبال بود، قاصدك می‌رفت. فرشته‌ای‌ به‌ او رسید، چیزی‌ گفت، قاصدك‌ بی‌تاب‌ شد، هزار بار چرخید، چرخید و چرخید. قاصدك‌ به‌ فرشته‌ گفت: شانه‌های‌ من‌ ظریف‌ است ...
2 سال گذشته

بی‌.بی‌.سی‌ و فارسی دری

دانش اندیشه زبان برنامه ای از دکتر حیدری ملایری https://youtu.be/XEzOGU2kVuA

2 سال گذشته

مرثیه برای محسن

شعر: حسن حسام                                 برای محسن محمدپور، کودک کار و نوجوانان ...
2 سال گذشته

پائیز پویا

در خیزش خونین شبهای پائیزی سفیر نابهنگام گلوله های خدا مغز جوانان را نشانه میگیرد تا هر گلوله آیه های بی مسمای حاکمان را با خون تو ...
2 سال گذشته

حافظ رند و واعظ نامسلمان

غزل ۲۰۰ بحر رمل مثمن مخبون محذوف فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن ۱ـ گر چه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود تا ریا ورزد و سالوس مسلمان نشود ...
2 سال گذشته

نمایش “کفترباز”: فراخوانی به داوری و دادخواهی

گاهی صحنۀ یک نمایش – جدا از برخی فزونی‌ها و کاستی‌ها – بی‌شباهت به دادگاه نیست. نور و تاریکی دست به دست هم می‌دهند تا ...
2 سال گذشته

کابوس

خفته بودم خواب می دیدم جوانی بسته در زنجیر جوانی خفته در خونش همه فریاد و غوغا بود همه اشک و تمنا بود همه ابر و سیاهی ها همه هجر و شکیبایی چه ...
2 سال گذشته

گورکنِ گورِ خویش است

شعر و متن: شادی سابُجی گورکنِ ناگهانِ گورِ ناگوارِ و بی گرمای خویش است !  با دستانِ خونینِ خیس و خواب آلودِ خَز بسته ی خویشتن خویش ...
2 سال گذشته

اژدها

اژدهایی خفته در میدان شهر می خورد خون جوانان دم به دم چشم او آتشفشان و قلب او سخت تر از آهن ...
2 سال گذشته

در پرواز

سوار بر بال های گسترده چنان چون پروانه سبکبال و بی خیال فارغ از دغدغه ی زمان تا آنسوی آسمان رفتم با نگاهی زیر پا سفید ابریشمی دیدم همچو فرشی پنبه وار گسترده ...